W@dgidsenWeb 2.1

U bent in menu 3-4. Helden en Geschiedenis

Broodkruimelpad

Home 4. History Te voet dwars door de Lauwerszee naar nieuw eiland - 22 sept. 1962

Historische Zaken en Wadlooptochten

Te voet dwars door de Lauwerszee naar nieuw eiland - 22 sept. 1962

Verslag van de wadlooptocht van de Westpolder Gn. naar het werkeiland Lauwersoog op zaterdag 22 sept. 1962

J.D. Buwalda, 1962

Zaterdag j.l. (22 sept. 1962) is aan een voor wadlopers onbevredigende toestand een einde gemaakt. Het sinds enige maanden midden in de Lauwerszee ontstane nieuwe eiland, schepping van de Rijkswaterstaat, dat tot dusver nog niet bereikt was, werd door een groepje Groninger wadlopers 'belopen'. Het betrof het in aanbouw zijnde werkeiland, dat op enige kilometers buiten de Friese kust aan de overzijde van het Vaarwater naar Oostmahorn is gelegen. Op dit eiland zullen de sluizen en de haven, die in de toekomst deel uit zullen gaan maken van de veel besproken afsluitdijk in de Lauwerszee, worden gebouwd.
Dit miljoenenproject verkeert nog in het beginstadium, maar zandzuigers en kranen hebben temidden van de nog onbedwongen wereld van water en platen een eerste bastion van klei en zand opgeworpen. Vanuit deze werkhaven zal over enige jaren met een grote boog de afsluitdijk naar de Groninger kust lopen. Over het tracé van deze dijk, dat nu nog slechts een stippellijn op de kaart is, voerde ongeveer ook de route van de 4 wadlopers.
Het groepje bestond uit de heren J.D. Buwalda (27), J. Abrahamse (25), beide student in de sociale geografie, F.P.H. Dijksterhuis (23) , psychologisch student en G.H. Wams (reisleider).
Ir. C.v.d. Burgt, hoofd Rijkswaterstaat Lauwerszeewerken, die zelf ook meerdere waddentochten heeft gemaakt had de Groninger wadlopers op dit nieuwe tijdelijke eiland en de mogelijkheden het te belopen, attent gemaakt.

Zaterdagmorgen om 8.15 uur vertrok het groepje van de dijk bij de eendenkooi benoorden Vierhuizen. Het weer was lang niet ideaal. Het was vrij koud, de wind zat in de noordwesthoek en regenbuien verminderden het zicht en doorweekten de wadlopers. Door de hoge ligging van het wad bleek de tocht echter toch gemakkelijk uitvoerbaar. Slechts enkele prielen moesten worden gepasseerd en de bodem bleek, afgezien van enkele lichte slibvelden, grotendeels uit hard zand te bestaan. De ruim 7 km lange tocht dwars door de Lauwerszee naar het werkeiland werd in anderhalf uur volbracht.

De werkers van het eiland waren het weekend naar de vaste wal, maar vanaf een zandzuiger zwaaiden toch 2 kennelijk wat verbaasde mannen naar de wadlopers. Een roeibootje met 2 jongens maakte zich van de zandzuiger los, maar de hoop van de wadlopers, dat deze hen op kwam halen voor een kopje koffie bleek ijdel.
Na een half uur rondgekeken te hebben, werd besloten de terugtocht te aanvaarden, daar anders de mogelijkheid bestnd dat de opkomende vloed de terugweg naar de Groninger kust zou afsnijden. In hoog tempo werd teruggelopen en om 12 uur stonden de wadlopers in de stromende regen weer op de Groninger dijk.
Voor onze Friese lezers zij nog terloops opgemerkt, dat de geografen in het gezelschap van mening waren, dat zij tijdens hun tocht de Fries-Groningse grens niet overschreven hadden!!!