Nieuwsarchief Wadlopen 2007 - 2012

Veel belangstelling voor 'IJswadlooptochten' op Groninger en Friese Wad


Wadlopers op de parkeerplaats bij Noordpolderzijl, 16 januari 2010.
Foto Kees Bloemendaal

dinsdag 19 januari 2010

GRONINGEN - De wadloopsport werd vorige week aangenaam verrast door de grote belangstelling voor 'ijswadlooptochten' voor de Groninger en Friese kust.

Op woensdag 6 januari jl. werd door een horecabedrijf in Pieterburen bekend gemaakt dat er 'ijswadlooptochten' zouden worden georganiseerd. Dit leidde tot een ware hype. Vrijwel alle media berichtten er over. En het leidde tot grote belangstelling van wadlopers uit het hele land.

'IJslaag van 20 cm'
De juistheid van de informatie liet aanvankelijk te wensen over. Er werd gesproken over een ijslaag van 20 cm in de Waddenzee die iedere dag 2 cm zou aangroeien. Sommige media berichtten over tochten naar de eilanden en dat het ijs 'betrouwbaar' was.
Iedereen die een of twee dagen eerder een wadlooptocht had gemaakt of met de veerboot naar een eiland was gereisd, had kunnen constateren dat er vrijwel geen ijs in de Waddenzee lag. Wel lag er veel sneeuw op de kwelder en ijsschotsen en sneeuw in de kwelderwerken en tussen de dammen van de voormalige landaanwinningswerken.

Er zijn winterse wadlooptochten georganiseerd vanuit Marrum, Pieterburen en Noordpolderzijl in de periode zaterdag 9 januari t/m maandag 18 januari jl. Op 9 en 10 januari waren de omstandigheden door sneeuwval niet erg gunstig. In de week van 11 januari kon er echter naar hartelust worden gelopen. Het weer was goed en er lag voldoende sneeuw en ijs voor het maken van een winterse wadlooptocht. Vele honderden deelnemers namen deel aan een tocht.

Lammert Kwant



Start van een winterse wadlooptocht bij Noordpolderzijl, 16 januari 2010.
Foto Kees Bloemendaal

dinsdag 9 januari 2010

Wadlopen door sneeuw- en ijslandschap

MARRUM - Het ijswater sijpelt bij de laarzen van een wadloper naar binnen. "It kin net", zegt een ander die met wandelschoenen tot halverwege zijn kuiten in de ijspap staat. Voordat de eerste winterwadlooptocht goed en wel is begonnen, moeten enkele deelnemers alweer terug.

Eerder op de ochtend had Harry Feenstra van Wadloopcentrum Fryslân er al voor gewaarschuwd. "Ik zie veel bergschoenen en lage laarzen", zegt hij voor aanvang van de wandeltocht van negen kilometer. De organisator wijst naar zijn knieën en zegt: "We gaan tot zo ver het water in." Veertig wadlopers en tien gidsen staan tegenover hem, klaar om de eerste winterwadlooptocht sinds vijftien jaar te lopen.

Minus tien
Buiten vriest het twee graden maar omdat het hard waait, windkracht zes, is de gevoelstemperatuur min tien. Om half negen 's ochtends vertrekt de stoet richting het wad. De tocht begint in het Friese dorpje Blije, dichtbij Marrum, en voert over de zeedijk naar de besneeuwde 'kwelders' en het bevroren wad.

De kwelders, gebieden die alleen bij hoog water blank komen te staan, zijn volledig wit. Door het sneeuwpak heen steken bosjes zeegras en lamsoor, een gewas dat vooral voorkomt in gebieden bij zee. In juni 2009 zijn de kwelders tot werelderfgoed benoemd.

"Ongeveer twee keer per jaar spoelt de zee hier over het land", zegt gids Klaas van der Kooij. "Het gebied is bekend van de reddingsactie voor de paarden in november 2006". Ruim honderd paarden waren toen ingesloten omdat de kwelder waarop zij stonden na een flinke storm werd omringd door de zee.

Slikwerkers
Tot eind jaren zestig moesten werklozen in dit gebied als slikwerker aan de slag", vertelt Van der Kooij. De slikwerkers legden het het wad volgens hem met de schep droog. De spoorlijnen waarmee zij vroeger over het land reisden liggen er nog, zegt zijn collega Garmt Kieft. "Nu de werkers er niet meer zijn, worden de spoorlijnen door boeren als bruggetjes gebruikt."

Vogels zijn vandaag vrijwel niet te zien, wel rent er een haas door de sneeuw. In een lange rij lopen de vijftig wadlopers richting de Waddenzee. Ze zakken dieper weg in het mengsel van ijs, sneeuw, water en slib naarmate de zee nadert.

Van tevoren adviseerde de Friese Wadlopersvereniging de deelnemers te zorgen voor warme bovenkleding, een winddichte jas, waterdichte broek en rubberlaarzen van minimaal 30 centimeter hoog. Wie langdurig buiten verblijft, moet oppassen voor onderkoeling, zo waarschuwde het KNMI.

Valpartij
Dan klinkt een gil. Een vrouwelijke wadloper is in het slib gevallen. Niet snel daarna gaat ook een ander onderuit. "Gewoon blijven lopen", roept een gids. "Niet stil blijven staan, dan gaat het mis." Het slib zuigt de laarzen vast als je langer op dezelfde plek staat, legt hij uit.

Ingrid Telle is één van de ongelukkigen. Zij zit na haar val onder de modder. Steunend op twee anderen probeert zij over haar besmeurde broek een regenbroek te trekken om de kou tegen te gaan. Haar laarzen zitten vast in het slib. Een gids probeert ze met een stok los te wrikken. Ondertussen zorgt Telles dochter voor warme thee uit een thermosfles.

Omdat meer deelnemers vallen, besluit de organisatie na twee uur terug te gaan. "De vermoeidheid slaat nu bij sommige wadlopers toe", zegt gids Kieft terwijl hij wijst naar een deelnemer die hijgend aansluiting probeert te vinden bij de groep. Kieft: "Sommige deelnemers hebben het toch onderschat."

Tevredenheid
Bij terugkomst is gezorgd voor snert. Voldaan kijken de deelnemers terug op de wandeling. "De weidsheid van het landschap is prachtig", zegt Marjo de Groot. In de zomer is het mooi, maar nu in de winter is het haast nog mooier."

Ook de organisatie kijkt tevreden terug op de wandeling. Als de omstandigheden goed blijven organiseert de vereniging vrijdag weer een wadlooptocht. De minimale hoogte van de rubberlaarzen is dan door de organisatie verhoogd naar 40 centimeter.

Bron: NRC Handelsblad



Start van een winterse wadlooptocht bij Noordpolderzijl, 16 januari 2010.
Foto Kees Bloemendaal dinsdag 9 januari 2010

Deel ijswadlopers mijdt de sneeuw

PIETERBUREN - De onheilspellende berichten over zware sneeuwval, een naderend tekort aan strooizout en daardoor onbegaanbare wegen hebben menig winterwadloper doen thuisblijven. Van de 150 aangemelde deelnemers verschenen er zaterdagmorgen 9 januari jl. ruim 100 aan de start in Café De Buren van Pieter in Pieterburen. De aandacht van de media voor de tocht over de besneeuwde en deels bevroren kwelders, die voor het laatst in 1997 werd gehouden, was daarentegen heel groot.

Na ruim 2,5 uur waren alle lopers weer terug in het Noord-Groningse dorp aan de waddenkust. "Het was wel koud, maar veel minder koud dan verwacht", aldus een van de deelnemers. Op de zeedijk werd een temperatuur van nog geen 1 graad onder nul gemeten. De harde noordoostenwind maakte dat de gevoelstemperatuur wel een aantal graden lager lag.

Door de 'hoge' temperatuur lag er betrekkelijk weinig ijs op de kwelders. En zo kon het gebeuren dat de wandelaars voor een deel door laag water liepen. "Ik had meer ijs verwacht", aldus gids Rienk Dijkstra, die onderweg spannende verhalen vertelde over historische dijkdoorbraken en de aanwas van nieuw land.

Bron: Dagblad van het Noorden


Winterse wadlooptocht bij Noordpolderzijl, 16 januari 2010.
Foto Kees Bloemendaal